Dawno dawno temu, za górami za lasami żył sobie król i królowa. Król był dla mieszkańców miły. Królowa też. Król zawsze wydawał rozkazy, a jego podwładni słuchali go się zawsze. Jego żonę podwładni zawsze szanowali i mówili dzień dobry. Pewnego dnia urodziła im się córka. Gdy córka była dorosła chcieli ją wydać za mąż. Ogłosili więc plakaty, że kto zabije smoka ten, weźmie sobie za żonę królewnę. Księżniczka nie mogła się doczekać. Wielu rycerzy próbowało lecz im się nie udało. Jeden rycerz przejechał bardzo długą podróż. Był wyczerpani więc zatrzymał się w pobliskiej tawernie. Zamówił pokój i dostał go od razu. Rycerz otworzył drzwi wziął swoje bronie i wszedł w nie. Następnego dnia poszedł do jaskini smoka na pobliskim wzgórzu. Wspiął się na sam szczyt gdzie widział innych poległych rycerzy. Rycerz nie bał się smoka. Smok zionął go ogniem ale jego zbroja, była bardzo mocna. Potem wbił mu miecz w szyje i zabił go. Uciął mu głowę i zaniósł ją dla króla. Król wziął głowę smoka i oddał córkę rycerzowi. Córka króla była szczęśliwa i wzięła z nim ślub. Rycerz także był szczęśliwy, jednak dalej poszukiwał innych przygód. Smok nie zagrażał już królestwu, a mieszkańcy byli wierni królowi.

Wspaniałe opowaidanie podoba mi się. :)

Dzięki, ale powinieneś napisać opowiadanie zamiast opowiadanie. Popraw to.

"Król zawsze wydawał rozkazy, a jego podwładni słuchali go się zawsze." - Nie uważasz, że trochę dziwnie napisane zdanie?
Nie lepiej byłoby napisać:
"Król zawsze wydawał mądre rozkazy, więc jego podwładni z chęcią ich słuchali"
Dobra, może to zdanie też nie jest ideale, ale co tam! XD
A po za tym można by lepiej opisać scenę walki, ze smokiem. Bardziej szczegółowo, a nie tylko, że rycerz miał ognioodporną zbroje i wbił smokowi miecz i go zabił. Oczywiście to tylko takie wskazówki, ale ogólnie fabuła mi się podoba. Fajny pomysł, opart na klasyce dodaję "smaczku". Po za tym opowiadanie łatwe do zapamiętania i za to zdecydowanie plus ^^